Συνάντηση των μελών και των φίλων του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και παρουσίαση καλλιτεχνικού έργου του Εικαστικού - Λέκτορα της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης Μπάμπη Βενετόπουλου, την Πέμπτη 5 Μαίου, στις 20.30',
... όπως πάντα στο CAFE BAZAAR, Παπαμάρκου 34, Πλατεία Άθωνος, τηλ 2310241817.
Η παρουσίαση γίνεται στα πλαίσια της έκθεσης "ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ - BEYOND FACE", που γίνεται από τις 3 - 22/5 στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Θεσσαλονίκης (στην συμβολή των οδών Γρ. Λαμπράκη και Κλεάνθους 57, στην Άνω Τούμπα. (περισσότερα http://fkth.gr ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ)
...επίσης (στα πλαίσια της έκθεσης "ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ - BEYOND FACE") Workshop του φωτογράφου Wolfgang Brenner με θέμα: "Πίσω από ένα πρόσωπο - Σκηνοθετημένα πορτρέτα ", την Τετάρτη 4 Μαίου, στις 15.00', στο Goethe-Institut Θεσσαλονίκης, Βασ. 'Ολγας 66, τηλ.2310 889610
Έγινε την Πέμπτη 7 Απριλίου η συνάντηση των μελών και των φίλων του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης
... όπως πάντα στο CAFE BAZAAR, Παπαμάρκου 34, Πλατεία Άθωνος, τηλ 2310241817.
Προβλήθηκε από το YouTube ταινία από την σειρά “contacts” για το έργο του φωτογράφου JEFF WALL. Η επιμέλεια της προβολής ήταν του Σταύρου Δαγτζίδη. Ακολούθησε συζήτηση για τις σκηνοθετημένες υπερμεγέθεις φωτογραφίες και τί πρεσβεύουν.
Ο Καναδός Jeff Wall αποτελεί σημείο αναφοράς στη σύγχρονη φωτογραφία। Το έργο του συνενώνει τη φωτογραφία, τον κινηματογράφο και τη ζωγραφική. Συχνά οι εικόνες του δεν παρουσιάζουν κάτι αξιοθαύμαστο εκ πρώτης όψεως, αλλά σταδιακά παρασύρουν τον θεατή, χάρη στις μεγάλης κλίμακας εκτυπώσεις cibacrome και τον οπίσθιο φωτισμό τους.
145. Σκηνοθετώντας την πραγματικότητα Στη Θεσσαλονίκη ο αέρας είναι παγωμένος αλλά αναζωογονητικός, πολύχρωμοι άνθρωποι βαδίζουν χαρούμενοι προς τις Αποθήκες στο λιμάνι, είναι η δική τους εβδομάδα, του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Στο πρόγραμμά του, μια εικόνα, ένα ασπρόμαυρο still από την ταινία «Κινέττα» του Γ. Λάνθιμου. Ένα αναποδογυρισμένο αυτοκίνητο στην μία άκρη της λεωφόρου κι ένας άνδρας με κοστούμι στα αριστερά να κοιτάει με απόγνωση. Το τοπίο θυμίζει τους ενδιάμεσους μεταβιομηχανικούς χώρους που βρίσκονται ανάμεσα στην πρωτεύουσα και τα πρώην δημοφιλή θέρετρα της. Δεν έχω δει την ταινία, αλλά η εικόνα αποπνέει την αίσθηση της παρακμής: το τέλος της εποχής του μοντερνισμού για μια ολόκληρη κοινωνία, την δική μας. Στον κινηματογράφο όμως η σκηνοθεσία κρίνεται από το σύνολο του έργου. Ο Λάνθιμος έχει στη διάθεσή του 95΄ για να πει την ιστορία του.
Ο καναδός φωτογράφος Jeff Wall από την άλλη μεριά, βασίζεται αποκλειστικά στο παρατεταμένο βλέμμα του θεατή μπροστά στην κάθε φωτογραφία του। Η σκηνοθεσία της μιας φωτογραφίας, αρχίζει και τελειώνει σε αυτήν। Για τις μεγάλου φορμά φωτογραφίες του που εκθέτει πάντα σε lightboxes, χρησιμοποιεί σχεδόν ολόκληρο κινηματογραφικό συνεργείο, ψηφιακά μέσα, αλλά και ηθοποιούς. Για την κάθε του φωτογραφία έχει χρειαστεί από μια εβδομάδα έως ένας μήνας δουλειάς. Όμως, το συναίσθημα, η ιστορία και οι ήρωες της μυθοπλασίας, θα πρέπει να φανερωθούν μαγικά στη μία και μοναδική εικόνα.
Η αναδρομική του έκθεση στην Tate του Λονδίνου μας φέρνει αντιμέτωπους με την αφήγηση φανταστικών κατασκευασμένων ιστοριών, που όμως μιλούν για την ψυχολογική αγωνία των ανθρώπων των πόλεων. Ιδού μία από αυτές: «ο Αφηγητής», είναι η σύγχρονη φωτογραφική εκδοχή του πίνακα του Monet «Πρόγευμα στην Χλόη». Στην αναπαράσταση αυτή, η σκηνή εκτυλίσσεται κάτω από μια γέφυρα αυτοκινητόδρομου και όχι κάτω από την σκιά των δένδρων του πρωτότυπου. Η γυμνή γυναίκα του Monet, που τόσα σχόλια και οργή προκάλεσε στην εποχή του, στη σημερινή εποχή είναι μια… Ινδιάνα. Στο πρόσωπό της εκφράζεται η ιστορική κρίση των αυτοχθόνων Ινδιάνων του Καναδά, των οποίων οι παραδόσεις της προφορικής ιστορίας έχουν φθαρεί με το πέρασμα των χρόνων. Οι νεαροί καλοντυμένοι παριζιάνοι του Monet έχουν μετατραπεί σε μια παρέα περιθωριακών και μεταναστών. Όχι, ο Wall δεν αντιγράφει τους παλιούς φημισμένους ζωγράφους. Χρησιμοποιεί την βαθιά του γνώση της ιστορίας της τέχνης για να αναπαραστήσει φωτογραφικά αλληγορικές και αινιγματικές σκηνές της σύγχρονης πραγματικότητας, αφήνοντας σε μας το δύσκολο έργο της προσωπικής ερμηνείας τους.
Μέλιννα Καμινάρη •Jeff Wall, Photographs 1978 – 2004, Tate Modern Λονδίνου, έως 8 Ιανουαρίου
(ΤΟ άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "ΦΩΤΟγράφος" τεύχος 145, Ιανουάριος 2006)
Σκηνοθετεί φωτογραφικά αλληγορικές σκηνές της πραγματικότητας. Ειδικά στο "memorial day"- Afghanistan απομυθοποιεί την "ενσωματωμένη" δημοσιογραφία της προπαγάνδας, την ίδια στιγμή που κριτικάρει και την αντίληψη για την "αντικειμενική" ματιά.
Μυθοπλασία, μεγάλες εκτυπώσεις, απόλυτη καθαρότητα με εμμονή στις μικρές προσωπικές ιστορίες, ενδεδυμένες με το αξιακό φορτίο του ¨σκηνοθέτη¨ της σύγχρονης εικόνας.
(Ανάρτηση του Νίκου Μπαζάκα στο facebook)
